Эрт урьдын цагт энэ дэлхийн хүн зон нэг хэлээр ярьдаг байж гэнэ.
Гэтэл цаг хугацаа өнгөрөхийн хэрээр хүмүүс нэг нэгнээсээ холдож, бие биеийнхээ хэлийг ойлгохоо больж эхлэв.
Үгс өөрчлөгдөж, хүмүүс хөндийрч, улс бүр өөр өөрийн хэлтэй болж гэнэ…
Аажмаар эмтрэн мөхөж буй энэхэн дэлхийд хүн бүр эргэн тойрондоо хана босгож, бусдаас тусгаарлагдан амьдрах болсон цаг үед уг үлгэрт эв нэгдэлтэй амьдралын тухай хөндлөө. Амьтад бол адгуус биш харин амьдралын хань гэдгийг санууштай. Эр зориг, итгэл найдвар, халуун дулаан гэр орондоо эргэж ирэх тухай үлгэр энэ болой.
Зохиолч: Сезай Озан Зейбек
Эрхлэн гаргасан: Эрдэмт паблишинг
